تغییر ماهیت سازمانهای وظیفهمحور به پروژهمحور تحت تأثیر دگرگونیهای مداوم در محصولات و فرایندها از یکسو و تفاوت ماهیت پروژها و شیوهی مدیریت بر آنها در سازمانهای خصوصی و دولتی از سوی دیگر، مدیریت منابع انسانی را در پروژهها تحت تأثیر قرار داده است. این مقاله، با استفاده از نظرات کارشناسان[1]، ویژگیهای مدیریت منابع انسانی در پروژهها در فرایندهای انتخاب، تخصیص، انجام فعالیتها در حین پروژه، رهاسازی از پروژه و رهایی از سازمان را در دو بخش دولتی و خصوصی در ایران مورد بررسی قرار داده و ویژگیهای شناساییشده، با استفاده از آزمون فرض آماری دوطرفه مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج، نشان میدهد که ویژگیهای شناساییشده دارای تفاوتهایی در هر یک از این بخشها هستند. برخی از این تفاوتها عبارتند از: توانایی استفاده از مدیران و کارکنان شایسته، انتصاب و تخصیص بر اساس روابط، وجود نیروهای مازاد، ارزیابی عملکرد بر مبنای رویههای رسمی و آموزش وسیعتر در پروژههای بخش دولتی. فشار کاری بیشتر و ارتباط مستقیم میزان دستمزد با انجام فعالیتها در پروژههای بخش خصوصی، بیتوجهی به جانشینپروری، نگرانی کارکنان پروژههای بخش خصوصی از وضعیت آینده و درنهایت، بیتوجهی به موضوع نهادینهکردن دانش در سازمان و رابطهی طولانیمدت بین سازمان و کارکنان در پروژههای بخش دولتی.